Protagon, kendilerine bu şekilde hizmet edilmesini onaylan insanları anlayamıyor:
“Her girişimci, elbette işletmesi için ne isterse onu hayal etme hakkına sahip. Müşterilerine yüzerek, uçarak, ip üzerinde akrobatik hareketlerde bulunarak ya da kayalarda asılı şezlonglara tırmanarak hizmet etmek gibi parlak fikirler bulabilir. Hatta garsonların paraşütlerle müşterilerin yanına inmesini de isteyebilir. Bu tür hizmetler kimi insanlar tarafından kitsch aşırılıklar olarak görülse dahi, bazıları bunun için para ödeme hazır olacaktır. Ve bazı çalışanlar da bu hizmeti sunmayı kabul edecektir. Fakat nihayetinde, kendisine bu şekilde hizmet edilmesini kim kabul edebilir? Kendisi farkında olmasa dahi çalışanın onurunu yerle bir eden bir hizmet bu. … Normal şartlarda bu manzaranın utanç ve öfke yaratması gerekirdi.”
